Dziś mija sto trzecia rocznica urodzin Anny Kamieńskiej.
Anna była poetką, pisarką, autorką książek dla dzieci i młodzieży, tłumaczką, kolekcjonerką.
Urodziła się 12 kwietnia 1920 roku w Krasnymstawie. Kilka lat później zamieszkała w Lublinie. Maturę zdała na tajnych kompletach, mieszkając w Adampolu, w Świdniku. Na tajnym Uniwersytecie Warszawskim studiowała polonistykę, a po wojnie filologię klasyczną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, następnie na Uniwersytecie Łódzkim.
Nagradzana m.in. za twórczość dla dzieci i młodzieży, poetycką, translatorską. Przekładała z języków słowiańskich, hebrajskiego, łaciny.
Dla koleżanek i kolegów była „Hanką”. Przyjaźniła się z poetką i eseistką Julią Hartwig.
W 1948 roku Anna wyszła za mąż za poetę Jana Śpiewaka. W kolejnym roku zamieszkali w Warszawie przy ulicy Joteyki na Ochocie, gdzie Anna mieszkała do końca życia. Po śmierci męża współinicjowała powstanie nagrody w konkursie literackim im. Jana Śpiewaka, od 2005 roku jest jej współpatronką.
Anna i Jan stworzyli kolekcję świątków, polskiej sztuki ludowej. Świątki przywozili z każdej podróży, spotkań autorskich, otrzymywali od przyjaciół, od czytelników. Gromadzili je w swoim mieszkaniu, świątki były tu wszechobecne. Odegrały znaczącą rolę w poezji Anny.
Kolekcjonerka Małgorzata Baranowska w swojej książce Wracam na Ochotę pisała: Kamieńska udawała się do swojego mieszkania przy ulicy Joteyki 13. Pierwsze wrażenie było oszałamiające. Wielkiej biblioteki strzegły całe zastępy drewnianych, ludowych świątków. (…) W jej mieszkaniu przy Joteyki królował wielki, brązowy kot, strzegący tego ogromnego, kolorowego lasu świątków.
Anna zmarła 10 maja 1986 roku w Warszawie. Pochowana jest na Powązkach. Przyjaciel Anny, ksiądz Jan Twardowski, zadedykował Annie wiersz Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
Anna Kamieńska jest jedną z bohaterek Archiwum Historii Kolekcjonerek.